در مورد آذر اندامی

آذراندامی پزشك،محقق و باكتری شناس برجسته ایرانی است

آذر اندامی در سال ۱۳۰۵ در کوی ساغرسازان رشت متولد شد. او فرزند چهارم و تنها دختر خانواده اش بود. دوران ابتدایی را در دبستان بانوان زادگاهش پس از یک سال جهش تحصیلی به پایان رساند و از آنجا که بیشترین بار مسئولیت خانواده بر دوش مادرش بود، آذر با شروع به تدریس خصوصی، دوزندگی و سوزن دوزی به مادرش کمک می کرد و در کنار آن به تحصیل ادامه می داد.

پس از آن که سال نهم آموزش همگانی را در دبیرستان فروغ رشت به پایان رساند، به دلیل علاقه ای که به تدریس داشت، به دانشسرای مقدماتی رشت رفت و در سال ۱۳۲۴ از آن جا فارغ التحصیل شد. آذر اندامی یک سال بطور رایگان در دبستان های رشت تدریس کرد و سال بعد وقتی به سن قانونی رسید، به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

مرتبط ، زندگی نامه جابربن حیان

استعداد و پشتکار وی :

استعداد و پشتکاری که در او وجود داشت باعث شد تا در کنار تدریس به تحصیل پرداخته و چهار سال بعد دیپلم اش را بگیرد و دو سال بعد در رشته پزشکی روی صندلی دانشگاه تهران بنشیند.

آذر پس از این موفقیت برای گذران زندگی در یکی از مدارس جنوب شهر تهران معلمی می کرد. سال ۱۳۳۷ وقتی رشته پزشکی را به پایان رساند، تخصص زنان را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد و در همان سال بود که وارد سازمان حمایت از مادران شد. آذر اندامی وقتی تخصصش را در رشته زنان گرفت، به استخدام وزارت بهداشت درآمده و در انستیتو پاستور شروع به کار کرد. در همین زمان بود که او در زمینه باکتری شناسی عفونت های بیمارستانی دست به پژوهش زد و نتیجه آن در مجلات معتبر پزشکی منتشر شد.

پس از آن بود که وبا در ایران قربانیان زیادی گرفت. در آن زمان که عده زیادی با مرگ دست و پنجه نرم می کردند، دکتر آذر اندامی با واکسن های مرغوب نه تنها به کمک هموطنانش شتافت، بلکه علاوه بر تأمین نیاز کشور آن را به کشورهای همسایه نیز روانه کرد. به پاس این خدمت بزرگ بود که دکتر اندامی به معاونت بخش میکرب شناسی و پس از آن به ریاست بخش وبا و دیفتری منصوب شد و به پاس تلاش های علمی اش نشان علمی به او اعطا شد.

وقتی بورس انستیتو به او تعلق گرفت، دکتر اندامی راهی پاریس شد و در سال ۱۳۴۶ با در دست داشتن گواهینامه میکرب شناسی به وطن بازگشت. سال ۱۳۵۳ پس از گذراندن دوره تخصصی آزمایشگاه بالینی در دانشگاه تهران، دانش نامه تخصصی علوم بالینی را اخذ کرد و مقالات علمی او در نشریات معتبر خارجی به چاپ رسید.

سال ۵۷ او پس از سال ها تلاش بازنشسته شد و پس از آن بود که در یکی از بیمارستان های تهران به عنوان مسئول آزمایشگاه شروع به کار کرد و همزمان در جنوب شهر به مداوای زنان می پرداخت تا این که یک روز در حال معاینه یک بیمار تعادل خود را از دست داد و روی زمین افتاد. آزمایش ها و بیماری ها حکایت از وجود تومور مغزی در او بود. در حالی که در سال ۶۳ تلاش ها برای درمان او در خارج از کشور آغاز شده بود، او ۲۸ مرداد ماه بر اثر آمبولی شش ها درگذشت.

هشت سال پس از مرگ این بانوی اندیشمند و پژوهشگر بزرگ بود که انجمن بین المللی نجوم AIU که از سال ۱۹۱۹ پس از نقشه برداری ماهواره اکتشافی ماژادن از سیاره زهره به نامگذاری نقطه های موجود در این سیاره به نام زنان نامدار جهان پرداخته بود، حفره ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیایی ۲۶‎/۵۵ و عرض جغرافیایی ۱۷‎/۴۵ را به پاس تلاش های علمی و خدماتش به نام او نامیدند.

اکنون نام آذر اندامی به عنوان تنها زن ایرانی در میان زنان مشهور جهان بر سیاره زهره می درخشد.

نامی جاوید در سیاره ی زهره

۲۸مردادسال روز درگذشت

آذراندامی پزشك،محقق و باكتری شناس برجسته ایرانی است .

مرتبط ،زندگینامه واسیلی کاندینسکی

نام این بانوی ایرانی بر روی حفره ای در سیاره زهره به ثبت رسیده است و اینك در بلندای كهكشان، نشان حضور یك بانوی گیلانی در سیاره زهره (ونوس)با افتخار هویداست.

ماهواره اكتشافی ماژلان در سال ‪ ۱۹۹۰میلادی به نقشه برداری از سیاره زهره ( ناهید یا ونوس ) اقدام نمود و ‪ ۸۰درصد از سطح سیاره را بررسی كرد.

در این پژوهش، ناهمواری سطح سیاره از نقطه نظر فعالیت های موسسه ی AIU كه از سال ‪ ۱۹۱۹تاكنون پیشگام نام گذاری سیاره بوده ، نام گذاری نقطه های موجود در سطح سیاره ی ونوس انجام گرفت و با هماهنگی و تایید موسسه ی یادشده، این نقطه ها به نام زنان نام دار جهان ثبت شد.( چون سیاره ونوس یا زهره به نام مونث است).

در این نام گذاری برای حفره هایی با قطر كم تر از ‪ ۲۰كیلومتر نام های عام مونث به صورت موقتی گذاشته شد. افزون بر آن نام حفره هایی با قطر بیش تر از ‪ ۲۰كیلومتر به صورت نام های همیشگی در نظر گرفته شد.

به پیشنهاد آژانس فضایی اروپا گودالی با قطر۳۰ کیلومتر در عرض جغرافیایی ۴۵/۱۷ و طول جغرافیایی ۵۵/۲۶ روی سیاره ی ونوس به نام دکتر آذر اندامی نام گذاری شد.

آذر اندامی، معلم ابتدایی ، پزشك و پژوهش گر ایرانی بود كه در كوی “ساغر سازان” رشت متولد شد.

او فرزند چهارم و تنها دختر خانواده بود. دوران ابتدایی را در دبستان بانوان زادگاهش با یك سال جهش تحصیلی به پایان رساند.

بار مسوولیت خانواده بیش تر به دوش مادرش بود. آذر هم مادر را در این كار تنها نگذاشت و برای كمك به او معلم خصوصی خانه توانگران شدهم زمان با اشتیاق دوزندگی و سوزن دوزی نیز می كرد و با تلاش به درس خواندن هم ادامه می داد.

پس از گرفتن مدرك پایان سال نهم آموزش همگانی از دبیرستان فروغ رشت، به سبب علاقه بسیاری كه به پیشه ی معلمی داشت به دانش سرای مقدماتی رشت رفت تا بعدها بتواند معلم شود.

در سال ‪ ۱۳۲۴از دانش سرا با نمره های عالی فارغ التحصیل شد.اما چون سنش برای استخدام در آموزش و پرورش كم بود، یك سال به طور رایگان در دبستان های رشت درس داد و سال بعد یعنی ‪ ۱۳۲۵به طور رسمی به استخدام آموزش و پرورش در آمد.

علاقه او به ادامه ی تحصیل سبب شد كه در حین كار بتواند سرانجام در سال ۱۳۲۹دیپلم طبیعی متوسطه ی آن زمان را بگیرد و در سال ‪ ۱۳۳۱دركنكور دانشگاه تهران در رشته پزشكی شركت كند و پذیرفته شود.

او هم زمان با تحصیلات دانشگاهی در یكی از مدرسه های جنوب شهر تهران هم درس می داد! چون برای گذراندن زندگی به این كار نیاز داشت. در سال۱۳۳۷ ‪ گواهی نامه دكترای پزشكی را گرفت و بی درنگ به گذراندن دوره تخصصی در رشته زنان و مامایی پرداخت و در عین حال در سازمان حمایت مادران و نوزادان به كار مشغول شد.

پس از دریافت مدرک به طور رسمی از استخدام آموزش و پرورش بیرون آمد و به استخدام وزارت بهداشت آن زمان درآمد و در انستیتو پاستور مشغول به كار شد.

خانم دكتر پورمنصور كه در انستیتو پاستور تهران كار می كند درباره او می گوید :”وی ، زن زحمت كش و با اراده ای بود. كسی بود كه نه تنها خود را سرافراز كرد ، در این انستیتو هم یك روز دست از تلاش و پژوهش برنداشت و من زنی یه پشت كار و همت او ندیده ام.”

درهمین زمان بود كه طرح پژوهشی درزمینه باكتری شناسی عفونت های بیمارستانی را به انجام رساند و نتیجه آن را در مجله های معتبر پزشكی چاپ كرد .

در سالهایی كه در ایران و كشورهای منطقه وبا بسیاری را می كشت، دكتر اذر اندامی با واكسن مرغوب، به مبارزه با این بیماری پرداخت و افزون بر تامین نیاز كشور آن را به كشورهای همسایه روانه كرد وبه همین سبب به معاونت بخش میكروب شناسی سپس به ریاست بخش وبا و دیفتری رسید و به پاس كارها و تلاش شبانه روزی اش ، نشان علمی به او اعطا شد.

وی پس از مدتی با بهره گیری از بورس انستیتو به پاریس رفت و

در سال۱۳۴۶ ‪ گواهی نامه میكروب شناسی دریافت كرد و به میهن خود بازگشت و دوره تخصصی آزمایشگاه بالینی را در دانشگاه تهران گذراند.

در سال ‪ ۱۳۵۳دانش نامه ی تخصصی علوم بالینی را اخذ كرد . چندین بار به كشورهای فرانسه و بلژیك سفر كرد و حاصل این سفرها مقاله های علمی ای بود كه در مجله های معتبر چاپ شد.

دكتر اندامی در سال ۱۳۵۷بازنشسته شد. پس از بازنشستگی سرپرست آزمایشگاه بیمارستان باهر بود. پس از مدتی در مطب همسر خود در تقاطع خیابان هفت چنار و حسام الدین (حسام السلطنه) در جنوب شهر به مداوای بیماری های زنان و زایمان مشغول شد.

در همین سالها بود كه اندك اندك بیماری در وجود او رخنه كرد وبه تومور مغزی دچار شد. البته می كوشید دیگران زیاد به این مساله توجه نكنند ، اما این وضعیت تا آن جا ادامه یافت كه یك روز در مطب، در حین معاینه یك بیمار تعادل خود را از دست داد و به زمین افتاد.

پس از معاینه ها و آزمایشهای فراوان پزشكان به این نتیجه رسیدند كه وی باید برای درمان به كشور دیگری اعزام شود .اما مراحل قانونی این كار به حدی به درازا كشید كه متاسفانه روز بیست و هشتم مرداد ‪ ۱۳۶۳دكتر اندامی بر اثر آمبولی شش درگذشت.

پیكر این پزشك عالی قدر را در بهشت زهرای تهران به خاك سپردند. دكتر اندامی نه تنها در پهنه علم پژوهشگری كوشا بود ، بلكه در زندگی خانوادگی خویش هم همسری شایسته و مادری فداكار و نمونه بود. از او سه فرزند به یادگار مانده است.

دختر بزرگ او دكتر در فیزیك زمین است كه اكنون در مجله های فرانسه مقاله های پژوهشی منتشر می كند.

در گذشت اندامی :

پس از درگذشت اندامی، دخترش با كوشش و تلاش فراوان توانست نام مادرش را به انجمن بین المللی نجوم برای ثبت در سیاره زهره پیشنهاد كند و این انجمن نیز به پاس كارهای علمی دكتر آذر اندامی آن را پذیرفت و وی نخستین زن ایرانی بود كه نامش برای همیشه بر سیاره زهره ، ثبت شد.

تاریخ وفات آذر اندامی

۲۸ مرداد برابر با ۱۹ اگوست ۲۰۰۶ میلادی است. ۲۲ سال پیش در چنین روزی دکتر “آذر اندامی” پزشک، محقق و باکتری شناس برجسته ایرانی روی در نقاب خاک کشید. نام این بانوی ایرانی بر روی حفره‌ای در سیاره زهره به ثبت رسیده است و اینک در بلندای کهکشان، از گیلان نشان حضور یک بانوی گیلانی در سیاره زهره (ونوس) است. ماهواره اکتشافی ماژلان در سال ۱۹۹۰ میلادی به نقشه‌برداری از سیاره زهره ( ناهید یا ونوس ) اقدام نمود و ۸۰ درصد از سطح سیاره را بررسی کرد. در این پژوهش، ناهمواری سطح سیاره از نقطه نظر فعالیت‌های موسسه ” ” AIU که از سال ۱۹۱۹ تاکنون پیشگام نامگذاری سیاره بوده ، نامگذاری نقطه‌های موجود در سطح سیاره ونوس انجام گرفت و با هماهنگی و تایید موسسه یادشده، این نقطه‌ها به نام زنان نامدار جهان نامیده شد.( چون سیاره ونوس یا زهره به نام مونث است). در این نامگذاری برای حفره‌هایی با قطر کمتر از ۲۰ کیلومتر نامهای عام مونث به صورت موقتی گذاشته شد. افزون بر آن نام حفره‌هایی با قطر بیشتر از ۲۰ کیلومتر به صورت نامهای همیشگی در نظر گرفته شد. به پیشنهاد آژانس فضایی اروپا،حفره‌ای به‌قطر ۳۰ کیلومتر درطول جغرافیایی ۲۶/۵۵ و عرض جغرافیایی ۱۷/۴۵ سیاره ونوس یا زهره به نام”اندامی” نامگذاری شد. آذر اندامی، معلم ابتدایی ، پزشک و پژوهشگر ایرانی بود که در کوی “ساغر سازان” رشت متولد شد. او فرزند چهارم و تنها دختر خانواده بود. دوران ابتدایی را در دبستان بانوان زادگاهش با یک سال جهش تحصیلی به پایان رساند. بار مسوولیت خانواده بیشتر به دوش مادرش بود. آذر هم مادر را در این کار تنها نگذاشت و برای کمک به او معلم خصوصی خانه توانگران شد و دوزندگی و سوزن دوزی می‌کرد و با این حال توانست با تلاش به درس خواندن ادامه دهد. پس از گرفتن مدرک پایان سال نهم آموزش همگانی از دبیرستان فروغ رشت، به سبب علاقه وافری که به پیشه معلمی داشت به دانشسرای مقدماتی رشت رفت تا بعدها بتواند معلم شود. در سال ۱۳۲۴ از دانشسرا با نمره‌های عالی فارغ‌التحصیل شد.اما چون سنش برای استخدام در آموزش و پرورش کم بود، یک سال به طور رایگان در دبستان- های رشت درس داد و سال بعد یعنی ۱۳۲۵ به طور رسمی به استخدام آموزش و پرورش در آمد. علاقه او به ادامه درس دادن سبب شد که در حین کار بتواند سرانجام در سال ۱۳۲۹ دیپلم طبیعی متوسطه آن زمان را بگیرد و در سال ۱۳۳۱ درکنکور دانشگاه تهران در رشته پزشکی شرکت کند و پذیرفته شود. او در حین درس خواندن و مطالعه در یکی از مدرسه‌های جنوب شهر تهران هم درس می‌داد، چون برای گذراندن زندگی به این کار نیاز داشت. در سال ۱۳۳۷ گواهی‌نامه دکترای پزشکی را گرفت و بی‌درنگ به گذراندن دوره تخصصی در رشته زنان و مامایی پرداخت و در عین حال در سازمان حمایت مادران و نوزادان به کار مشغول شد. پس از پایان دوره تحصیلی از استخدام آموزش و پرورش بیرون آمد و به استخدام وزارت بهداشت آن زمان درآمد و در انستیتو پاستور مشغول به‌کار شد. خانم دکتر پورمنصور که در انستیتو پاستور تهران کار می‌کند درباره او می‌گوید :”وی ، زن زحمتکش و با اراده‌ای بود. کسی بود که نه تنها خود را سرافراز کرد ، در این انستیتو هم یک روز دست از تلاش و پژوهش برنداشت و من زنی یه پشتکار و همت او ندیده‌ام.” درهمین زمان بود که طرح پژوهشی درزمینه‌باکتری شناسی عفونتهای بیمارستانی را به انجام رساند و نتیجه آن را در مجله‌های معتبر پزشکی چاپ کرد . در سالهایی که در ایران و کشورهای منطقه وبا بسیاری را می‌کشت، دکتر اذر اندامی با واکسن مرغوب، به مبارزه با این بیماری پرداخت و افزون بر تامین نیاز کشور آن را به کشورهای همسایه روانه کرد وبه همین سبب به معاونت بخش میکروب شناسی سپس به ریاست بخش وبا و دیفتری رسید و به پاس کارها و تلاش شبانه‌روزی‌اش ، نشان علمی به او اعطا شد. وی پس از مدتی با بهره‌گیری از بورس انستیتو به پاریس رفت و در سال ۱۳۴۶ گواهی‌نامه میکروب شناسی دریافت کرد و به میهن خود بازگشت و دوره تخصصی آزمایشگاه بالینی را در دانشگاه تهران گذراند. در سال ۱۳۵۳ دانش‌نامه تخصصی علوم بالینی را اخذ کرد . چندین بار به کشورهای فرانسه و بلژیک سفر کرد و حاصل این سفرها مقاله‌های علمی بود که در مجله‌های معتبر چاپ شد. دکتر اندامی در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد. پس از بازنشستگی مسوول آزمایشگاه بیمارستان باهر بود. پس از مدتی در مطب همسر خود در تقاطع خیابان هفت چنار و حسام‌الدین (حسام‌السلطنه) در جنوب شهر به مداوای بیماران زنان و زایمان مشغول شد. در همین سالها بود که اندک اندک بیماری در وجود او رخنه کرد وبه تومور مغزی دچار شد. البته می‌کوشید دیگران زیاد به این مساله توجه نکنند ، اما این وضعیت تا آن جا ادامه یافت که یک روز در مطب، در حین معاینه یک بیمار تعادل خود را از دست داد و به زمین افتاد. پس از معاینه‌ها و آزمایشهای فراوان پزشکان به این نتیجه رسیدند که وی باید برای درمان به کشور دیگری اعزام شود .اما مراحل قانونی این کار به حدی به درازا کشید که متاسفانه روز بیست و هشتم مرداد ۱۳۶۳ دکتر اندامی بر اثر آمبولی شش درگذشت. پیکر این پزشک عالیقدر را در بهشت زهرای تهران به خاک سپردند. دکتر اندامی نه تنها در پهنه علم پژوهشگری کوشا بود ، بلکه در زندگی خانوادگی خویش هم همسری شایسته و مادری فداکار و نمونه بود. از او سه فرزند به یادگار مانده است. دختر بزرگ او دکتر در فیزیک زمین است که اکنون در مجله‌های فرانسه مقاله -های پژوهشی منتشر می‌کند. پس از درگذشت اندامی، دخترش با کوشش و تلاش فراوان توانست نام مادرش را به انجمن بین‌المللی نجوم برای ثبت در سیاره زهره پیشنهاد کند و این انجمن نیز به پاس کارهای علمی دکتر آذر اندامی آن را پذیرفت و وی نخستین زن ایرانی بود که نامش برای همیشه بر سیاره زهره ، ثبت شد. یادش گرامی باد.

بانو آذر اندامی نخستین و تنها زن ایرانی است که نام او به دلیل تحقیقات علمی اش بر یکی از حفره های کره زهره حک شده است.

در همين زمان بود كه طرح پژوهشي در زمينه‌ي «‌باكتري‌شناسي» عفونت‌هاي بيمارستاني را به‌انجام رساند و نتيجه‌ي آن را در مجله‌هاي معتبر پزشكي چاپ كرد.
در سال‌هايي كه در ايران و كشورهاي منطقه، «وبا» بسياري را مي‌كشت، «دكتر آذراندامي» با واكسن مرغوب، به‌مبارزه با اين بيماري پرداخت و افزون بر تأمين نياز كشور آن را به كشورهاي همسايه روانه كرد و به‌همين سبب به «معاونت بخش ميكروب‌شناسي» سپس به «رياست بخش وبا و ديفتري» رسيد و به‌پاس كارها و تلاش شبانه‌روزي‌اش، نشان علمي به او اعطا شد.
وي پس از مدتي با بهره‌گيري از بورس انستيتو به پاريس رفت و در سال ‪۱۳۴۶ گواهي‌نامه‌ي «ميكروب‌شناسي» دريافت كرد و به‌ميهن خود بازگشت و دوره‌ي تخصصي «آزمايشگاه باليني» را در دانشگاه تهران گذراند.
در سال ۱۳۵۳ دانش‌نامه‌ي تخصصي علوم باليني را اخذ كرد. چندين بار به كشورهاي «فرانسه» و «بلژيك» سفر كرد و حاصل اين سفرها مقاله‌هاي علمي بود كه در مجله‌هاي معتبر چاپ شد. بانو دکتر آذر اندامی در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد. پس از بازنشستگي، «مسؤول آزمايشگاه بيمارستان باهر» بود. پس از مدتي در مطب همسر خود در تقاطع خيابان هفت‌چنار و حسام‌الدين (حسام‌السلطنه) در جنوب شهر به‌مداواي بيماران زنان و زايمان مشغول شد.
در همين سال‌ها بود كه اندك‌اندك بيماري در وجود او رخنه كرد و به تومور مغزي دچار شد. البته مي‌كوشيد ديگران زياد به اين مسأله توجه نكنند اما اين وضعيت تا آن‌جا ادامه يافت كه يك روز در مطب، در حين معاينه‌ي يك بيمار تعادل خود را از دست داد و به‌زمين افتاد.
پس از معاينه‌ها و آزمايش‌هاي فراوان، پزشكان به‌اين نتيجه رسيدند كه وي بايد براي درمان به كشور ديگري اعزام شود. اما مراحل قانوني اين‌كار به‌حدي به‌درازا كشيد كه متأسفانه روز بيست و هشتم مرداد ۱۳۶۳ این بانوی بزرگوار بر اثر آمبولي ریه درگذشت.

بانو آذر اندامی در سال ۱۳۳۹ با دکتر منصور خلعتبری ازدواج کرد. وی نه‌تنها در پهنه‌ي علم، پژوهشگري كوشا بود بلكه در زندگي خانوادگي خويش هم همسري شايسته و مادري فداكار و نمونه بود. از او سه فرزند به يادگار مانده است. آذرمیدخت ( کارشناس ژئوفیزیک) ، میترا ( پرستار) و آرش (مهندس معمار) که هر سه مقیم فرانسه هستند.

پس از درگذشت بانودکتر اندامی، دخترش آدرمیدخت با كوشش و تلاش فراوان توانست نام مادرش را به «انجمن بين‌المللي نجوم» براي ثبت در سياره‌ي زهره پيشنهاد كند و اين انجمن نيز به‌پاس كارهاي علمي «دكتر آذر اندامي» آن را پذيرفت و وي نخستين زن ايراني بود كه نامش براي هميشه بر سياره‌ي زهره ثبت شد.

در سال ۱۹۹۲، اتحادیه بین المللی ستاره شناسی (IAU) حفره‌ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیای ۲۶ درجه و ۵۵ دقیقه و عرض جغرافیایی ۱۷ درجه و ۴۵ دقیقه با قله‌ای مرکزی را در جنوب سیاره زهره به نام بانو آذر اندامی نامگذاری کرد.

مزار این بانوی بزرگوار :

در قطعه ۱۸ ردیف ۳۶ شماره ۶ در بهشت زهرا تهران است و جمله ای با این مضمون نوشته شده:

راهش در این سرا دانش و مهر و نیکی

جایش در آن سرا فردوس برین جاودانه

یک افتخار بزرگ دیگر پس از مرگ:

همانگونه که نوشتیم ، آذر میدخت یکی از دختران بانو اندامی، دارای فارغ التحصیل دکترای ژئوفیزیک از فرانسه که در حال حاضر نویسنده و خبرنگار مجلات علمی این کشور می باشد. اتحادیه بین المللی نجوم IAU ( International Astronomical Uion ) از سال 1919 میلادی وظیفه نامگذاری های جدید در منظومه شمسی را بر عهده دارد . حتی با بزرگترین تلسکوپ ها هم نمی توان عوارض سطح زهره را از زمین دید . ماهواره اکتشافی ماژلان در سال 1990 اقدام به نقشه برداری سطح سیاره ونوس کرد و 84 % از سطح سیاره را بررسی کرد . انجمن بین المللی نجوم AIU که از سال ۱۹۱۹ پس از نقشه برداری ماهواره اکتشافی ماژادن از سیاره زهره به نامگذاری نقطه های موجود در این سیاره به نام زنان نامدار جهان پرداخته بود، حفره ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیایی ۲۶‎/۵۵ و عرض جغرافیایی ۱۷‎/۴۵ را به پاس تلاش های علمی و خدماتش به نام او نامیدند. ، علاوه بر آن نام حفره هایی با قطر بیش تر از بیست کیلومتر به صورت اسامی دایمی در نظر گرفته شد . با تلاش های دختر بزرگتر آذر میدخت و به پیشنهاد آژانس فضایی اروپا حفره ای به قطر 30 کیلومتر و طول جغرافیایی ΄55 , ˚26 و عرض جغرافیایی ΄45 ,˚17 از ونوس که دارای قله ای مرکزی است به نام « اندامی » نام گذاری شد و در تاریخ 25 اوت 1992 میلادی نام دکتر آذر اندامی که در شهر رشت به دنیا آمد در ونوس جاودانه شد .