درمورد تکوین پوست و ناخن

تکوین پوست چگونه شروع می شود؟

به گزارش تحقیق آماده به نقل از medicalxpress، سالانه هزاران فرد برای ترمیم آسیب های پوستی از جمله سوختگی، نواقص تولد یا زخم های پوستی متحمل گرافت های پوستی می شوند. پیشرفت های پزشکی از جمله سلول درمانی و استفاده از سلول های بنیادی که از سلول های خود پوسن استفاده می کنند می توانند پوست جدیدی را ایجاد کنند و پیوند پوستی را بهبود ببخشند اما این جایگزین های پوستی اغلب فاقد ویژگی های مهم پوست مانند داشتن فولیکول مو، غدد عرقی و پایانه های عصبی هستند.

– – – مقالات مرتبط ، در مورد دارو های ضد قارچ – – – 

به عقیده دکتر Yi، برای تولید جایگزین های پوستی و یا یافتن راه کار درمانی مناسب برای آسیب های پوستی شناختن تکوین پوست و آن چه در بدو تکوین این اندام اتفاق می افتد امری مهم است. در همین راستا وی و همکارانش از ابزارهای ژنومی و تکنیک های توالی یابی DNA‌ پیشرفته برای مشاهده آن چه برای سلول های پیش ساز جنینی اتفاق می افتد تا آن تبدیل به پوست شوند، استفاه کرده اند. در این مطالعه آن ها روی فاکتور رونویسی p63 فوکوس کردند که غالبا در سلول های پوستی یافت می شود و مدت هاست که نقش حیاتی آن در تشکیل پوست شناخته شده است. مطالعات گذشته نشان داده اند که موش هایی که بدون p63 متولد می شوند فاقد پوست هستند و اندام های حرکتی غیر طبیعی دارند. انسان های دارای موتاسیونن p63 نیز دارای شکاف کامی و سایر بدریختی های دندانی و پوستی هستند. در افراد بالغ عملکرد p63 با متاستاز سرطان مرتبط است.

در این مطالعه جدید، دکتر Yi‌و همکارانش با استفاده از تگ های فلورسنت برای نشان دار کردن سلول های دارای p63 و توالی یابی RNA‌برای ارزیابی الگوهای بیان ژن، محققین سلول های روز نهم تا سیزدهم جنینی بارداری (زمان شکل گیری پوست) را مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج آن ها نشان داد که p63 مسئول روشن شدن حداقل 520 ژن است و منجر به راه اندازی مسیرهای پیام رسانی حیاتی بی شماری از جمله Wnt(مسئول تشکیل فولیکول های مو)، مسیر Eda( حیاتی برای تشکیل فولیکول های مو، غدد عرقی و دندان ها) و مسیر Notch(مسئول شکل گیری سلول های بنیادی برای تمایز به اپی درم) است. این فرایند خیلی زودتر از آن چه تصور می شود آغاز می شود و هزاران منطقه ژنومی که مسئول شکل گیری پوست و اندام حرکتی تحت تاثیر قرار می گیرند.

این مطالعه دیدگاه های مهمی را در مورد نقش p63 در شروع تکوین پوست ارائه می دهد و این فاکتور رونویسی را عامل مهمی می داند که باید در ایجاد گرافت های پوستی و یا درمان های پوستی به نقش حائز اهمیت آن توجه داشت.

مطالعه بر روی نحوه تکوین سلول های پوستی

پیشرفت های علم پزشکی که شامل ظهور درمان بوسیله ی سلول های بنیادی (برای بیمارانی استفاده می شود که از سلول های پوستی خودشان برای رشد پوست جدید استفاده می کنند) باعث ارتفا پیوند پوست شده است. اما جایگزین نمودن پوست جدید مشکلاتی نیز در پی دارد زیرا پایانه های عصبی، فولیکول های مو و غدد عرق در آن وجود ندارند. بافت پوست یک مجموعه ی عجیب است و شباهت بافتی که مجدد تولید شده است حتی نزدیک به بافت اصلی هم نیست. هدف نهایی دست یابی به یک بافت پوستی است  که بتواند تمام ویژگی های عملکردی پوست طبیعی را با خود داشته باشد برای رسیدن به این هدف ابتدا باید دانست در شروع این فرآیند چه اتفاقاتی به وقوع می پیوندد.

محققین دانشگاه Colorado با استفاده از ابزارهای ژنتیکی و تکنیک توالی یابی DNAمشاهده نمودند در سلول های پیش ساز جنینی موش چه اتفاقاتی می افتد تا به شکل پوست عادی در بیاید. مطالعه بر روی یک فاکتور رونویسی (پروتئینی که می توان اطلاعات ژنتیکی را از روی ژنوم بخواند) به نام P63 در سلول های بافت پوست آغاز می شود و برای مدتی طولانی نقش حیاتی ای را در تشکیل پوست به عهده دارد. مطالعات پیشین نشان دادند موش هایی که بدون P63 متولد می شوند فاقد پوست می باشند و اعضا آن ها بدشکل است. افرادی که جهشی در ژن P63 آنها رخ داده است اغلب مبتلا به شکاف کامی و یا سایر بدخیمی ها در دندانها و پوستشان می شوند. از بین رفتن P63 در بزرگسالی ممکن است به علت متاستاز یک سرطان باشد. محققین با نشان دار نمودن سلول های دارای P63 بوسیله ی فلورسانس و توالی یابی RNA به یافتن ژن های بیان شده پرداختند. آن ها همچنین به بررسی سلول های پوستی در روزهایی پرداختند که پوست در آن شکل می گیرد. مشخص شد P63 می تواند برای تغییر بیان ژن در 520 ژن نقش داشته باشد و بسیاری از مسیرهای پیام رسانی را روشن نماید که شامل مسیر Wnt (برای تشکیل فولیکول مو لازم است)، مسیر Eda (برای فولیکول مو، دندان وغدد عرق لازم است) و مسیر Notch (القا کننده ی تبدیل سلول ها بنیادی به سلول های اپی درمی) می باشند.

این مطالعه فرآیندی را مشخص می کند که نشان دهنده ی نقش مهم p63 در ابتدای رشد سلول های پوستی است و یک پایه ی مولکولی را برای دانستن چگونگی جهش های p63 مشخص می نماید که باعث ایجاد بیماری های پوستی بسیاری می شود.

– – – مقالات مرتبط ، بی اختیاری ادرار – – – 

– – – مقالات مرتبط ، در مورد سنگ کلیه – – – 

پوست ما متناسب با زندگی ما تغییر می کند .
برای مثال پوست دست های یک فرد باغبان ضخیم می گردد تا او را بیشتر محافظت کند .
روند پیری پوست که باعث چین و چروک شدن پوست و کمتر شدن قابلیت ارتجاعی آن می گردد می تواند بر اثر سیگار کشیدن یا در معرض نور زیاد خورشید قرار گرفتن تشدید شود .
همچنین زنگ پوست می تواند تغییر کند .
اپیدرم و درم پوست وقتی که در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرند تولید ملانین (Melanin) اضافی می کنند .
ملانین رنگدانه ای است که در سلول های پوست وجود داشته و پوست را در مقابل اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت می کند .
این رنگدانه باعث می گردد که رن پوست تیره تر شود .
افرادی که در سرزمین های دارای آفتاب شدید زندگی میکنند معمولا پوست تیره تری دارند که باعث می شود به آسانی دچار آفتاب سوختگی نشوند .

پوست افرادی که رنگ روشنی دارند ملانین کمتری داشته و به آفتاب سوختگی مستعدتر می باشد .

پوست و مو

پوست دارای دو لایه اصلی می باشد .
لایه بالایی که به آن اپیدرم (Epidermis) گفته می شود و لایه پایینی مه درم (Dermis) نام داشته و ضخیم تر می باشد .
اپیدرم حاوی ورقه هایی از سلول های مسطح و خشن می باشد .
موها از فولیکول مو رشد می کنند .
فولیکول مو مناطق تغییر یافته ای از اپیدرم می باشند که خود را به درم رسانده اند .
سلول های موی جدید که در فولیکول ها ساخته می شوند در نهایت می میرند و تشکیل تنه مو را می دهند .
هر مو در هر ماه بین ۶ تا ۸ میلیمتر رشد می کنند .
لایه درم پوست از بافت قوی و قابل ارتجاعی تشکیل شده که در داخل آن عروق خونی ، غدد و پایانه های عصبی قرار دارند  .

ناخن

صفحه های محافظ که به آن اصطلاحاً ناخن (nail) گفته می شود در انتهای انگشتان دستها و پاها قرار دارند .
ناخن ها عمدتا از کراتین (Keratin) تشکیل شده اند که یک پروتئین قوی می باشد که در پوست و موها نیز وجود دارد .
رشد ناخن ها از ماتریکس (matrix) که در زیر یک چین پوستی که به آن کوتیکول (cuticle) می گویند و از لانولا (Lanula) که یک قسمت هلالی شکل در قاعده ناخن ها است صورت می گیرد