مبانی نظری سبک شناسی کشف الاسرار و زندگینامه ابوالفضل میبدی

دانلود مقاله مبانی نظری سبک شناسی کشف الاسرار و زندگینامه ابوالفضل میبدی

83 صفحه WORD – قابل ویرایش

بخشی از مقاله

با این تفسیر نمی‌شود زمان تولد و وفات این فرد را مشخص کرد، اما دیباچه و بخشی از نوشته‌ها به وضوح نشان می‌دهد که میبدی در قرن ششم هجری زندگی می‌کرده است و این اطلاعات از سال 520 به بعد نوشته شده است.

ارتباط میبدی با خواجه انصارى

عبدالحى حبيبى ومحمد سرور مولايى، میبدی را از تلامیذ خواجه عبدالله انصارى، معرفى کرده‌اند، درحالی که رضا انزابى‏ نژاد احتمال داده که او ممکن است درس خواجه را درک کرده باشد. در حالی که محمد مهدى ركنى بر این باور است که این احتمال بعید به نظر می‌رسد و اشاره به درک حضور میبدى از خواجه عبدالله انصارى ندارد. بررسی تفسیر “كشف الاسرار” ممکن است اطلاعات بیشتری در این زمینه فراهم کند.

خواجه عبدالله انصارى، تصوفی بزرگ با تالیفات فراوان، در سال 396 هجری قمری در هرات به دنیا آمد. او حدود سال 417 هجری قمری تحصیلات حدیث، تفسیر و فقه را نزد استادان شافعی فرا گرفت و برای تکمیل معارف به نیشابور سفر کرد. سپس از طی مراحل و ضبط احادیث به هرات بازگشت و مریدان را تربیت کرد. او با دانش کلامی به مخالفت با برخی مسائل آمد و کتابی بر ضد کلام نوشت. به دستور خواجه نظام الملك تبعید شد. خواجه انصارى در هرات شهرت زیادی یافت و در نهایت در سال 481 در 85 سالگی درگذشت.

نمادگرایی میبدی در کشف اسرار

در دیدگاه میبدی، هر چیز دارای معانی درونی است که به عالم باطن باز می‌گردد. آنچه ظاهر می‌شود، حاوی رمزها و معانایی است که حقایق اصلی در پشت آن قرار دارد. حتی اشیاء عادی نیز شرافت روحانی را به خود می‌یابند و کل عالم به تفسیر و آشکارسازی حقایقی می‌پردازد که اصل آنها در حضور پروردگار عالم است. این حقایق ملکوتی‌اند که از نشأت ملکی به سوی ما منزل می‌شوند و به صورت نمادین ظاهر می‌گردند.

نمادگرایی عناصر چهارگانه طبیعی از دیدگاه میبدی

صوفیان عناصر را به دو دسته تقسیم می‌کنند: ۱. عناصر خفیف که شامل آتش و هوا (باد) هستند و به دلیل قرار گرفتن بالاتر از سایر عناصر، خفیف نامیده می‌شوند. ۲. عناصر ثقیل که آب و خاک را شامل می‌شوند و به دلیل حرکت به سمت پایین، ثقیل نامیده می‌شوند. از نظر طبع، آتش گرم و خشک، آب خنک و مرطوب، هوا (باد) گرم و مرطوب، و زمین (خاک) خنک و خشک است. آتش و هوا به سمت بالا می‌جنبند و زمین و آب در پایین جا می‌گیرند.